De zesdelige documentaireserie ‘Zorgen’ (BNNVARA) van regisseurs Veerle Neger en Tessa Louise Pope volgt zeven jonge mbo-verpleegkundestudenten een jaar lang tijdens hun stage, op school en thuis. Dit indringende en eerlijke portret van een nieuwe generatie zorgverleners is genomineerd voor de prestigieuze Zilveren Nipkowschijf.

Makers Veerle Neger en Tessa Louise Pope hadden naar eigen zeggen een ‘vrij naïef idee’ over wat werken in de zorg inhoudt. ‘We leven in een maatschappij waarin we ziekte en de dood een beetje hebben weggestopt. Ik vond het pijnlijk hoe weinig wij eigenlijk wisten over wat zorgen voor iemand echt inhoudt’, vertelt Pope.

De makers vonden het belangrijk om echt te laten zien wat zorgen is. Neger: ‘Er wordt zoveel gepraat over de zorg, maar we zien eigenlijk zo weinig wat er daadwerkelijk op de werkvloer gebeurt. Het is zo veel meer dan billen wassen.’ In de DocTalks bespreken de makers enkele scènes met Sophie Derkzen.

De makers vertellen hoe ze toegang kregen tot alle intieme momenten tussen de studenten en cliënten. Dat vroeg veel tijd, aandacht en goede research. Pope en Neger moesten constant rekening houden met de kwetsbaarheid binnen de instellingen en andere opnamelocaties.

Neger: ‘Ik vind het belangrijk om op sommige momenten gewoon als mens aanwezig te zijn. Dat is ook onze verplichting als makers wanneer we aan hoofdpersonen vragen of we hun hoogte- en dieptepunten mogen filmen. Het zijn hele jonge mensen die voor iemand gaan zorgen, terwijl ze soms zelf nog zorg nodig hebben.’

In de serie leert de kijker de studenten zowel thuis als op de werkvloer kennen. De makers vertellen hoe zij voor de serie steeds zorgvuldig moesten afwegen in hoeverre iemands privésituatie of verleden verteld moest worden. We zochten steeds naar de balans tussen wat inhoudelijk nodig is om het verhaal te vertellen en kijkers te kunnen raken zonder iemands hele jeugd op tafel te leggen’, aldus Neger.

Ook moesten de makers zich soms inhouden om niet in te breken bij sommige scènes. Bijvoorbeeld wanneer student Keyssy niet op school aangeeft wat er in haar thuissituatie speelt en dat dat de reden is dat ze afwezig. ‘Wij als makers weten alles over wat er vooraf is gegaan aan zo’n gesprek en wat de reden is waarom ze niet naar school gaat. Je ziet dat veel van deze studenten nog niet het besef van het belang van hulp vragen hebben of weten hoe ze dat moeten doen.’

De makers vinden het belangrijk om de achtergronden van de studenten aan bod te laten komen, omdat er ook een heel groot deel is dat - ondanks hun hart voor de zorg – de studie niet haalt. Pope en Neger hopen dat de serie inzicht geeft in wat deze studenten kan helpen om het wel te redden. Pope: ‘Na het zien van de serie gaf de stagebegeleider van Jill aan dat ze zich nu pas realiseerde in wat voor heftige wijk de stage van Jill plaatsvond. Dat je misschien niet aan een zestienjarige moet vragen om alleen zo’n wijk in te gaan.’

Naast een nominatie voor een Nipkowschijf, gaan de makers nog op pad met een impacttraject bij de serie. De makers vertellen in deze DocTalks wat dit precies inhoudt en wat ze daarmee hopen te bereiken.

Tot slot roept Tessa Louise Pope op: ‘Ga kijken wat de zorg inhoudt, dan snap je waarom we deze studenten moeten koesteren, waarom we niet op de zorg moeten bezuinigen. Kijk wat ze brengen als ze er zijn. De zorg in Nederland is zo goed, dankzij deze mensen die dit werk uitvoeren.’